Yazmadığım tüm o zamanlarda yaralarımı sardım... Kabuk tuttu , defalarca kanattığım yaralarım önce sonra eskiden eser kalmadan iyileşmişti hepsi... Mutlu "SON" yazısı yazdıktan sonra kahramının başına neler gelir diye merak eder dururdum, acaba şimdi mutlu mudur diye! Sonra neler olduğunu gördüm ben yazmadığım onca zamanda ...Kısacası blog , sana yazmadığım zamanlarda ben, asistanlığımın 15 ayını geride bıraktım... Vedalar ettim birçok sevdiğime , bir gün buluşmak ümidiyle , yeni arkadaşlar edindim, meleklerle tanışıp onları sonsuzluğa uğurladım, bir nefes daha almak için çırpınanları , benden güzel haber duymak için gözünü gözüme diken sevdiklerini gördüm, çok uykusuz kaldım , ama en çok sana içimi dökmeyi özledim.
Ve şimdiler de sık sık istifayı düşündüğüm bu yere gelebilmek için ne kadar çabaladığımı unutmayayım diye kendime not düşmek istedim...
