Günaydın!
Crash'ı izledin mi bilmiyorum ama filmin başında şöyle bir konuşma geçiyordu, insanlar o kadar yalnızlar ki her gün milyonlarca insan birbirlerine dokunmak için çarpışıyor.
Bazen durup düşünüyorum çok mu yalnızız diye!
Aslında bugünlerde çokça bunu düşünüyorum.
Yani baksana seninle konuşuyorum kim olduğunu dahi bilmeden...
Ve etrafımdaki onca kalabalığa rağmen.
Sana her gün sabah günaydın diyorum, hayatımda olan,olmayan veya olmasını planladığım şeylerden bahsediyorum.
Belki yolda görsen selam vermeyeceğim sana ya da sen bana.
Belki de çoktan karşılaştık bir yerlerde işte ama görmedik birbirimizi.
Sana da garip geliyor mu?
Bir günaydın yazısı için fazlaca ergen muhabbeti tadında oldu bu ama kafama takıldı işte.
Keyifli bir gün dilerim!
Dinliyorum--Jason Mraz & Colbie Caillat--Lucky!
3 yorum:
Günaydın. bence bu garip. sosyal statünle çelişik davranışlar sergilediğin için kaçak hayatı yaşadığını bile söyleyebiliriz. Hatta bu habis davranışın yüzünden suçluluk duygusu bile yaşayabilirsin. hmm. dur ben gidip reçel kavanozuna düşen kelebek hakkında bir blog yazim :D
Ne gibi celiskiler deniz anlamadim, statum ne gerektiriyor hayata farki acidan bak falan mi...Yani sen oyle mi yapiyorsun kacak bir hayat mi yasiyorsun? Malesef hayatim bu ve benim sucluluk duyacagim hicbir sey yapmiyorum ve diyelim ki yaptim , kime ne, oyle degil mi? Neyse keyifli gunler :)))
tabi öyle. Hem kime nesi? Saçmalamışım işte :D Hiç de huyum değildir nerden çıktı bu. Size de keyifli günler efenim (:
Yorum Gönder