What a Wonderful Tonight!

İyi geceler blog demeyeli asırlar olmuştu...

Msnin popülerliğini hala koruduğu,twitterın uzak gelecek olduğu,instagramı tasavvur bile edemediğimiz Facebook çağının başında  blogerlar en çok  geceleri yazardı  tıpkı benim gibi. 

Sonra o bloggerlardan bazısı popüler oldu,kimi içine kapandı,kimisi tamamen yazmayı bıraktı.

Sonra bir gün baktım ki benim okuma listem çöl olmuş,geriye kalanların bir kısmı kaf dağının ardına yerleşmiş.

Ve pek tabi sanal alemin kuralları değişmişti.

 Sonra, popüler olmak, en önemli gündem maddesi haline gelmişti. 

Kısacası  bence en güzel ve en sakıncalı yazılar hep gece yarısı yazılırdı yani

 benimkiler için en azından hep öyle olmuştu.

Yazarın çağrışımlarının artığı herkesçe malumunuz,kendinden 3. tekil şahıs olarak bahsetmesi bile sıklaştı ve kendini yaşlı hissettiğinden midir nedir sık sık anılarını anlatır oldu.

Utanmasa biz gençken diye başlayacak...Sakın senin yaşın ne başın ne diyerek kınamayın kendisini.

Gün içinde olan bitenlerin üstüne eve gelip de asırlardır saklandığı yerinden ansızın karşıma çıkan  anı canlandırıcı nesne, beni  alıp hoopp  başka bir gerçekliğe ışınladı :))

Hani bir melodi dinlersin ,seni ilk gençliğinde bir yaz gecesine götürür;

O teras muhabbetinin  bitmek bilmeyen tırı vırı konularını hatırlatıp yeniden kıkırdayıverirsin.

 Ya da dost meclislerinde olmadık detaylar hatırlanır hep gecenin köründe sonra hafızalar bir daha tazelenir.

Bazen de, o bir detay, büyür büyür ve tartışma konusu halini alır, kimse net hatırlayamadığı için.

Ya da bir not çıkar, olmadık bir yerden, sana  dostlarını  hatırlatır...

İşte bugün , tam da böyle şeyler başıma geldi Sevgili Okuyucu...

İyi geceler  dilerim!

Dinliyorum~Eric Clapton~~ Wonderful Tonight!