Daha yalnız hissediyorum... Ne kadar mutsuzum ... Bombokum resmen ... Halbuki sana güzel şeyler anlatmak için dönmeliydim... Sanki sen ,sadece kötü günlerimin ortağı gibi oldun be blog... Sebebini sorma ; çünkü ben bile belirgin sebep söyleyemiyorum elle tutulur ... Güvensizlik içinde önümü göremiyorum tek diyebileceğim ...
2 yorum:
Mutsuzluğunu bu blogu bırakarak telafi etmemelisin, hayat bu aynı durumları birçok kişi yaşıyor; sadece yaşayışları ders olarak görmek normalmiş gibi algılamak gerek tabi bunu yüzde yüz yapamayız ama bugün yaşanılanlar değiştirilemediği gibi üzülmeyi de sonsuzlaştırmamak gerek, umarım halolmuştur tabi senin durum...
Bu bloga veda değil . hem burada kalmalı ve ben unuttuğumda birileri hatırlatmalı.Acemilik yıllarımın dışavurumu. İşte,içimden kurup , sesli söyleyemediğimiz siklotimik hallerin saçmasapan dışavurumu muhtemelen bu yazı da . Nedeni bile şu anda hatırlayamadığım üç satır :))
Yorum Gönder