things we don't talk about ...

İtiraf ediyorum, bazen ergen kitapları okuyorum.
Hatta çoğu zaman çok eğlendiğimi bile itiraf edebilirim.
Herkes gibi basit nedenlerim var:Zihnimi yormamı gerektirmediği gibi , konsantrasyonumun tamamını kitaba vermem gerekmiyor ki; böylece sık sık bölündüğüm halde hikayeye geri dönmek için sayfayı  nerede kalmıştım diye en baştan okumam gerekmiyor, sonları aşağı yukarı hep mutlu son,ki benim en sevdiğim son şekli , cümlelerin bir sonu var,uzun betimlemeler , sayfalarca süren bir süre sonra  nedenini unuttuğum diyaloglar yok çoğunda ( Sevgili İvan'ın Babalar ve Oğullar'ını sen de  okurken bazen insanın  bir hiç için nasıl böyle sayfalarca yazabileceğini düşünüp şaşırıp sıkılmış mıydın yoksa bu da sadece bana özgü bir davranış mı ! Umarım sen de öyle düşünmüşsündür ,aksi halde  kendimi garip hissedeceğim.), kısa paragraflar günün stresinden uzaklaşmama hatta nöbette ise sürekli adrenalin salgılayan  vücuduma rağmen   rahatlamamı sağlıyor.
Aslında bu bir dizinin bir bölümü izleyip karakterleri tanıdıktan sonra fragmanlarla diziyi devam ettirmek gibi bir şey benim için. Hem de yeni neslin favorilerini takip etmemi de sağlıyor (Böyle yazdığıma bakıp , hen ne kadar 3lü rakamların ortasına yaklaşmış olsam da , yaşlı hissettiğimi sanma lütfen!Tamam,bazen yorgun hissediyorum ama hala bir konserde çılgınca eğlenecek kadar  genç sayılacağımı düşünüyorum ki genetik köklerime buradan teşekkür ediyorum. Sayenizde zaman zaman lise öğrencisi olduğumu düşünen insanlar hala var :)) )
Anlayacağın su köpüğü hikayeleri okumak için kendimce  geçerli sebeplerim var :))
Bu kadar zırvalama da aslında şu yukarıdaki şarkı için...
Okuduğum kitapların birinde keşfedip, şu sıralar çevir çevir dinlediğim bir diğer parça... Belki sen de beğenirsin diye paylaşmak istedim.
Sonuçta konuşmadığımız çok şey var...
Keyifli dinlemeler,keyifli cumartesiler
Umarım sen de orada  güzel bir sabah geçirmektesindir.
Ankara'dan sevgiler ...