things getting worse before getting better...

24 Nisan 2008 Perşembe

Wellcome to HELL!

Son aktif nöbetimi tuttum ve herşey bitti, ben de bittim(Önceki iki nöbetim yoğun demiştim öyle değil mi unutun söylediklerimi çünkü ben yoğunluk görmemişim).

Dün 39 C ateşle yattım tüm gün.Şu an çok iyiyim.Burası bir cehennem dedikleri kadar vardı.Akşam 17.00'dan saat 1.30 'a kadar durmadan sheet çektim.Şu aşağıdaki lavaboda gördüğünüz sheetlerin(koroner anjiografi yapılırken kullanılan iğneler) tamamını ben çektim ve bunların yarısı PTCA(balon uygulaması) idi. Adı gibi sadece iş aşağıda gördüğünüz iğneleri çekmeyle bitmiyor, hastanın kanaması durana kadar tüm gücünüzle sheeti çektiğiniz yere basıyorsunuz ki, bu süre minimum 10 dk. sürüyor.PTCA hastalarına kan sulandırıcı bir ilaç, işlem sırasında verildiği için bu süre en iyi olasılıkla 20 dk oluyor. Sonra da olay yerini kapatıp üstüne meşhur kum torbasını koyuyorsunuz.
Gece boyunca sheet çekmekten, kan alıp EKG çekmekten ne yemek yemeye ne de oturmaya fırsat bulabildim.Gece ilerledikçe artık hasta yakınlarının kaprislerine dayanamaz oldum.Tüm işler bittiğimde resmen ben de bitmiştim.Sheet basmaktan omzum çıktı sandım.Bacaklarım felç halindeydi ve başım zonkluyordu.Hastalardan birinin durumu kötüleşmesin diye dua ederek odaya girdiğimde saat saahın 2.00 idi.İşte şu aşağıdaki fotoğraftan sonra üşüme-titreme krizine girdim .Ve sonra bayılarak uyumuşum.
Nöbet dediğin sabah erken kalkmayı gerektirir internlükte.Sabah 4.30'da yeniden ayaktaydım.Her yerim tutulmuştu artık gülümseyecek halimde yoktu.Sabah işlerini bitirdiğimde yorgunluktan ağlıyordum.Eve geldiğimde tükenmiştim.Uyudum ,ilaçlar,vitaminlerlerle ve en önemlisi 39C ateşle titreye titreye yattım,hastaneye gitmeyi reddettim.Kendi iç enerjimle tedavi ettim kendimi :)) şimdi çok iyiyim. Sakın sizde eften püften şeyler için gitmeyin doktora(ayak dirememin sebebi doktordan korkuyor olmam değil yani)

Çok iç karartıcı bir yazı oldu ama bir gün asistanlar kervanına katıldığımda geçmişimi unutursam hatırlayayım diye yazdım bu satırları. Ne de olsa söz uçar ,yazı kalır.Yanlış anlaşılmasın ,asistanlar üstüne alınmasın ,ben lafımı ortaya söyledim,kimse güçenip kırılmasın(birden masal anlatasım geldi ...yaşadıklarım da bir masal gibi zaten).

Efenim,gökten 3 elma düşmüş,biri bana,biri yan gelip yatanlara ,biri de bu yazıyı sonuna kadar okumayı başaran sana ...


P.s: Ben bu gece gidiyorum,salıya kadar yokum...

2 yorum:

hiç kimse hakkında her bi şey dedi ki...

ben elmayı hak ettim:)
Pamuum seni öyle iyi anlıyorum ki, ben de bir ay sonra direk koroner yoğun bakımda alacağım soluğu..
şu diplomamızı verseler de gitsek artık yaaaa:/

bir küçük doktor dedi ki...

internlü bitsin,okul bitsin,mezun olalım diyoruz ama ben daha dün gibi hatırlıyorum bir an önce 4. sınıf bitsin,5. sınıf bitsin de intern olalım biran an önce dediğimi.Ya bitince hayat bizim beklediğimiz gibi de olmazsaa