Ve blogun sahibi uzun bir sesizlik dönemi giriyor,girmek zorunda.Tıpta Uzmanlık sınavına 24 gün var şu anda (12 şubat 2009,pazar öğleden sonra kaderle yüzleşecek bir kez daha) ve cuma sabahından itibaren kampa giriyor.Umarım 13 nisan sabahı ,mutlu bir suratla yazarım yeniden bu sayfaya.(Hani kazanmasam dünyanın sonu değil elbette bunu adım gibi biliyorum; ama daha uzun süre burada kalırsam sanki hiç gidemeyecekmişim ve daha çok bağlanacakmışım hissi giderek artıyor içimde).Gerim gerim gerginim.Bir tek tane konum bitmedi,hiç birşey bilmiyorum,kısacası eteklerim tutuşmuş durumda.Klasik pre-sınav sendromundayım.Ve son 2 gündür zaman zaman ümitsizlik moduna dalıp çıkmaya başladım,tamam bitti diyorum artık eylüle kısmetse tribine giriyorum.İşin aslı ben deli gibi istiyorum bu sınavda başarılı olabilmeyi, benim gibi nisanda tus'a girecek olan herkesciklerle benzer duygular içinde.
Sağlık Ocağındaki işleri yetiştiremedim tam olarak.Porter muayenesi bindi,kırım kongo için yapılan ev ev dolanarak verilmesi gereken eğitimin yanısıra.Benden önceki doktor resmen yatmış adam.Artık açıkça söylüyorum yani hiç bi iş yapmamış.Yatmış bir güzel,üstüne bir de para vermişler bu adama,hasta hadi sana muayene olmaya gelmedi, onu anladık ama sen nasıl porter muayenesi yapmazsın ,bir amir olarak sorumluluklarını yerine getirmesin.7 aydır adamın enkazından bina çıkmaya çalışıyorum.Utanıyorum bazı mslektaşlarımdan resmen var bu adam gibi üç-beş tip daha.Esnaflık yap kardeşim,internet kafe aç,bir ilacın ürün müdürü ol, ev hanımlığı yap ağır geliyorsa;ama doktorluk yapacaksan tam yap.Günü kurtarma çabası içinde olan aylak ve yalaka insanlardan nefret ediyorum.Esnafların bazısının 2000 yılından beri muayenesi yapılmamış.Deli olmamak içten değil.Tehdit, hır- gür esnafların biri hariç hepsini muayenelerini tamamladım dün akşamüstü.Gelmeyen bir kişiyi de tüm uyarılara ve ihtarlara rağmen gelmemesi üzerine İlçe çevre sağlığa havale ettim.Bu adamın zaten sülalesi cins.Oğullarından biri gıyabımda, biz doktor hanımla ortak ecza deposu açacağız diyormuş sağa sola.Be adam, ben salak mıyım da (sonunda ağzımı da bozdurdun yani) şimdiye kadar açmadım,Açsam niye senle açayım,Allah'ım şu sınav geçsin yoksa ben katil olacağım.Artık tahammül sınırımda kalmadı.7 aydır çalışma tarzıma alışamamış bir personel grubu,pimpirkli yapıma rağmen yapılan major hatalar ve sonra niye bize güvenmiyorsunuz demeleri,hala doktor hanım görmezden gel diyen hastalar ve bir grup densiz ilaç mümessili hatta yüzsüz diyeceğim.Geçen hafta artık sabrım taştı bu 3 grubu da ayrı ayrı bir güzel kalayladım.Bu hafta hepsinde bir afra tavra, ben pimpirikliyim,takıntım mı takarım.İş sonlanmadan peşini bırakmam,hatta insanı bu konuda yıldırırım ki bu birçok arkadaşımı sinir eder bu huyum.3 kez kibarca söylerim,uyarırım,bazen görmemezlikten gelmeye çalışırım ama son etaba girildiğinde gözüm kimseyi görmez ve ortalığı birbirine katarım.Ama işimi tam yaparım,uyuduğum zaman vicdanım rahat olmalıdır.
Sinir küpüyüm kısacası,ben sabah akşam deli gibi çalışırken milletin sorumsuzluk yapması beni çileden çıkarıyor.Ve ben, bir gece daha uyuyup uyandıktan sonra köyde, yola düşeceğim yeniden....Tekrar görüşene kadar herkese çok güzel günler diliyorum ...
P.S:NE OLUR DUA EDİN ,SANIRIM İŞİM DUALARA KALDI :(
3 yorum:
.. aslında yakın sayılacak hiç doktor arkadaşım falan olmadı... daha az samimi olduğumda olmadı gerçi....:) işte o nedenle olsa gerek bi adını duyardık bu TUS denen şeyin :) ama bu blog dünyasında maşallah her meslekten insan var ... inşlh diğer doktorlar ve sizde iyi bir netice ile sınavı sonlandırırsınız...
hani biliyorsunuzdur zatende geçenlerde bir meslektaşınız (yaklaşık 1 ay oldu sanırım) böyle çalışırken çalışırken vefaat etti:S ..tabi herkes öyle değildir ama yinede çok abartmayınız bence... hem çok ümit bağlayıpda olmazsa bu seferde vicdan azabı gibi bir şeye yakalanmış olursunuz (zaten başarısız olacaksınız gibi bir izlenim uyandırmasın lütfen)...
işinize titizliğiniz gayet yüksek düzeyde belli ki ...zaten önceki yazılarınızda da vardı.. burda iyice pekiştirmişsiniz :)...
meslektaşlarınıza yönelttliğiniz serzenişleriniz de muhakkak haklısınızdır ama bilirsiniz ki her insan işini aynı aşk ve şevkle yapmıyorlar... hatta bazen hepimiz çok iyi başlayıp sonunu getiremiyoruz....
neyse şimdi bunların çok önemi yok ..sınav maratonunuzda başarılar diliyorum ... yinede esas olan her durumda iyi olabilmektir... yaşam tekrarlanamayan ve her insana özel yeni bir dizgidir... umarım iyi bir sonuç alarak hedeflediğiniz dizgiye yaklaşırsınız...
aaaa belki 1. olursunuz... :)))
neyse iyi olan kazansın ben karış miyim :)...
saygılarımla
biraz obsesifim iş konusunda ,takıldım mı yıldırıyorum insanları,bu özelliğimden de fazlaca gurur duydugumu söyleyemem.azıcık Bırak boşver diyebilmeyi, bananeci olabilmeyi çok isterdim.
şimdi birçok meslektaşım gibi hayatımı değiştirecek bir sınava giriceğimtüm konsantrasyonumu ona verebilmeyi başarmak istiyorum,biliyorum elbette son sansım değil bu sınav hem aç değilim açık da değilim,gayet güzel bir işim,vastaın üstünde bir hayatım var ama burada kalırsam zamanla buradakilere benzerim körelirim,bir yerde büyücü doktora çıkarım diye korkuyorum,ne köyden şikayetçiyim işin aslı ne de buradaki yaşamdan.İstegim yeniliklerden geri kalmamak ve küflü bilgilere sahip biri olamamak , ayrıca daha öncede bahsetmiş olduğum gibi adının önünde uzman sıfatı olan insanların göz göre göre ünvanlarıyla halkı sindirip kandırmasına sinir oluyorum,elbette bilgisi benden yüksektir,o konuda uzamanlaşmıştır, adı üstünde ama ben de kimi meslektaşlarımın major hatalarını görebilecek kapasiteye ve bilgi düzeyine sahipolduğumu düşünüyorum ama işte bazı şeyler tam açıklanamıyor kimseye,meslek sırrı,hekimlik andı uğruna...Herneyse umarım herşey yolunda gider.
saygı ve sevgilerimle
ben sana aklıma gelen her fırsatta dua edeceğim doktor hanım :) senin gibi sorumluluğunun bilincinde olan insanlara çoook ihtiyaç var bu ülkede hele de sağlık gibi bir sektörde :) Allah yardımcın olsun :) Bomba bir dönüş bekliyorum :D
Yorum Gönder