things getting worse before getting better...

21 Kasım 2009 Cumartesi

Nefesini tuut,gözünü hiç açma...

Nefesimi tuttum,az kaldı yüzeye çıkmaya.Dişimi sık sık diş filan kalmadı abse yaptı,için için sızlıyor dişlerim.2 ay 20 gün diyorum kendime sürekli tekrar ediyorum.Yalakalığın bu kadar diz boyu olduğu bir şehirde,en büyük kazığı meslektaşlarından yiyiyor insan.Birilerinin performansını artırmak için,birlerini koltuğunda daha iyi yer edinsin diye biz bayramın ilk günü de çalışacağız.Sanki bizim ailemiz,eşimiz ,tatil ihtiyacımız yokmuşcasına,benim için bir şey fark etmiyor gerçi ha köyünde ha ilçe merkezinde durmuşum ama yanımda çalışan personellerimin eşleri başka şehirde ve H1N1 diye 2 haftadır yırtınarak çalışırken, tek düşündükleri şey bu 4,5 gündü ,o hayalleri de suya düştü,neyse diyoruz,dişimi daha çok sıkıyoruz,sıkıyoruz,ta ki sıkılacak bir diş kalmayıncaya kadar.

Hiç yorum yok: