things getting worse before getting better...

8 Mayıs 2009 Cuma

Günaydın,
Güneşli bir sabaha uyandım, kolum uyuşmuş halde.Kanepede uyuya kalınca haliyle böyle oluyor.Yoğun geçecek bir programım var haftanın son iş gününde: yarım gün 500 kişilik bir okulun sağlık taraması, yarım günde benim sevmediğim Merkez 1 nolu sağlık ocağında poliklinik yapacağım.Umarım herşey yolunda gider.
Herkese  iyi günler!
EDİT:Umarım sizin cuma gününüz güzel geçmiştir.Benimki oldukça yoğun geçince yorgunluktan erkenden kanepede uyuyakalmıştı ki deli gbi çalan zil ve hayvani kapı yumruklamasına uyandım dehşet içinde.Hal böyle uyanınca hayli sinirli ve  şaşkın bi,r şekilde kapıyı açtım ve öfkeli bir biçimde ne var dedim karşımdaki kadın ve çocuk bana öfkeli bir biçimde bağırıyor.Ne biçim doktorsun diye söylemde bulunuyor,üstüne benden yardım istiyor:Olay da şu efendim imanı kuvvetli partinin mensubu adam akşamın 8de zil zurna olmuş ve akşam dayağına dizmişti ev ahalisini ve kadında o can haliyle adamı bıçaklar ve olaydan bir haber benden hesap sorulur.Doktor hanım hem müdahale eder hem şikayetçi olur anneyle oğulun davranışlarından.Sonra tüm yakınlar onlar cahil kusura bakmayın hanım siz büyüklük yapın der dururlar.Affetmek,boşvermek doktor hanım kızımıza düşer yine... 

Hiç yorum yok: