things getting worse before getting better...

13 Haziran 2008 Cuma

Bir Varmış Bir Yokmuş... HaFTASONUNA 4 KİTAP ÖNERİSİ

Sonunda cuma geldi çattı yinee... Ben bugun evdeyim ,koli valiz temizlik olayına daldım,akşama yemeğe misafirim var..Okul bitiyor diye de endişe sarmış durumda aklımdan atmak için iş güce vurdum kendimi...

Artık sabah ritüelime birçok kişininki gibi facebook da eklendi ,sabah e-posta kontrolümden sonra bir de facebok homepage kontrolü eklendi,kimler, neler yapmış şöyle bir göz atıp, gazetelere bakmadan çıkamaz oldum evden.İşte bu sabah göz atarken Çilekrazzi hatırlattı bana çocukluğumun favori kitabı ''Küçük Prensi''...

Hazırlığın bittiği yazdı ,çok yakın bir arkadaşım aracılığıyla okudum ve vuruldum ben Küçük Prens'e.[ O zamanlar Anadolu Liseleri çok ağır, ciddi ve maximum disiplinli okullardı ve ilkokuldan sonra sıkı eğitim süreciniz başlardı ki, ben işte daha hala ağzım süt kokarken Anadolu Liseliler kervanına katılmışım.(efendim bu süt kelimesi lafın gelişi ben anne sütünü bile içmeyi kabul etmemiş bir şahşiyetim :)) ) ]

Bendeniz o yaz orta kulağımdaki defektten dolayı ameliyat olmuş ve kulağıma mavi, miniminnacık tüp takılmıştı ve denize girebilmem için aptal bir bone, vazelinli pamuk gibi şeyleri takıp, bir de güzelim denize dalmam,su savaşına katılmam yasaklanmıştı,işte bende kendimi o yaz kitap okumaya vurmuştum...Öyle böyle değil 1 günde 1 kitap okuyordum ,sabahlara kadar hem de.Zaten o yazın sonunda gözlüklendim ben,o günden beridir vücudumun ayrılmaz ,en önemli parçasıdır gözlüğüm.


Konuyu dağıttım yine :)). İşte o yaz ve devamında okuduğum,beni çok etkileyen ve o okumadıysanız şiddetle okumanızı tavsiye edeceğim kitaplardan bahsetmek istiyorum.Bunlardan bir kaçı bir şekilde kütüphanemin sınırlarından çıkmış ve bir daha geri dönmemişlerdir.İlk fırsatta tedarik edilip yerine konulacaklarıdır.


Çoğu kişiye kapağı çocuk kitabını hatırlatan Sevgili '' Küçük Prens'' aslında büyüklere yönelik yazılmış felsefi bir kitaptır ,çocuk yaşta okunursa felsefeye hayranlık duymanızı da sağladığı tarafından onaylanmıştır....Kİtabın nette orjinaline birebir uygun şekilde yazılmış,resimlenmiş şeklini http://arzudurukan.www9.50megs.com/ adresinden de okuyabilirsiniz...Ama bence elinizin altında bulunmalı derim.

"Çok iyi oldu!" dedi tilki.
"Buğdayların rengini düşün." Sonra da, "Gidip güllere bak şimdi," diye ekledi.
"Kendi gülünün eşi benzeri olmadığını göreceksin.
Sonra da gel vedalaşalım. Sana armağan olarak bir sır vereceğim."
Küçük prens gidip güllere baktı.
- "Siz benim gülüme hiç benzemiyorsunuz," dedi.
"Hatta hiçbir şeysiniz şu anda.Çünkü ne bir kimse sizi evcilleştirdi, ne de siz bir kimseyi.Ilk gördüğüm zamanki tilkim gibisiniz. O zaman yüz bin başka tilkiden herhangi biriydi.
Ama şimdi dostum oldu ve benim icin eşi benzeri yok.
"Güller çok utanmışlardı.
- "Çok güzelsiniz, ama boşsunuz benim için," diye sürdürdü sözlerini küçük prens.
"Insan sizin için ölemez. Doğru, gelip geçici biri için benim çiçeğimin sizden hiçbir farkı yok. Ama o benim icin yüzlercenizden daha önemli;çünkü suladığım,cam bir fanusun altına koydugum, önüne siperlik yerleştirdiğim çiçek o.Çünkü tırtılları ben onun için öldürdüm. (Birkaç tanesini bıraktık, sonradan kelebek oldular.) Çünkü, yakındığı ya da övündüğü, ya da hiçbir şey söylemediği zamanlarda dinlediğim çiçeğim o benim. Çünkü o BENİM çiçeğim." Tilkinin yanına döndü sonra:- "Hoşça kal," dedi.
-"Hoşça kal," dedi tilki.
"Işte sana bir sır, cok basit birşey;Insan yalnız yüreğiyle doğruyu görebilir. Asıl görülmesi gerekeni gözler göremez".
- "Asıl görülmesi gerekeni gözler göremez," diye yineledi küçük prens; unutmamalıydı bunu.
- "Gülünü senin icin önemli kılan, onun icin harcamış olduğun zamandır."
- "Onun icin harcamış olduğum..." diye yineledi kücük prens.Unutmamalıydı bunu.
- "Insanlar unuttular bunu," dedi tilki.
"Ama sen unutmamalısın.Evcilleştirdiğimiz şeylerden sorumlu oluruz. Sen gülünden sorumlusun...
"- "Ben gülümden sorumluyum," diye yineledi küçük prens.Bunu da unutmamalıydı...(XXI. bölümden alıntılandı)





Brezilyanın Kemallettin Tuğçu'su diyebileceğimiz Jose Mauro De Vasconceles ,

Zeze karakteriyle beni öyle bir etkilemiştir kii ,günlerce Zeze için ağladığımı hatırlıyorum. 'Şeker Portakal'' ile bitmedi Zeze'nin serüveni Güneşi Uyandıralım ve Delifişek ile de devam etti ama Şeker Portakalı benim hep ilk göz ağrım olarak kaldı....Yazarın yaşamından da kesitler taşımaktadır bu üçleme...
















O yazın sonunda yine bir arkadaşımın aracılığıyla elime geçti Martı Jonathan'ın öyküsü ....Grup psikolojinden çıkıp farklı olmaya çalışan bu martının serüveni, ilk gençlik yıllarında farklı olmanın ,her zaman eleştiri almaya neden olduğunu ama yine de bildiğin yoldan vazgeçmemek gerektiğini öğretti bana....

Özetlemek gerekirse,Martı Jonathan çok hırslı, azimli ve çalışmayı seven bir martıdır. Arkadaşlarından dışlanacağını bile bile yemek bulmak için değil, uçmayı zevk ve başarı haline getirmek için uçar. Her zaman daha ileriyi hedefler. Hiçbir zaman umutsuzluğa kapılmaz. Hiçbir zaman denemekten korkmaz, öğrenme hırsı vardır. Jonathan Livingston, diğer martılardan farklıdır; çünkü sadece Jonathan’ın uçma tutkusu vardır. Diğer martılar yemek için uçarken, Jonathan sevdiği işi yapmak ve öğrenmek için uçar.





Söz etmek istediğim son kitap, Bilim kurgunun Babası İsaac Asimov ile tanışmamı sağlayan, şu an baskısı da bulunmayan ama değinmeden geçemeyeceğim bir eser '' Güle Güle Dünya,Son Öyküler''...
Birçok filme ,ki en çok bilineni bence Steven Spielberg'in Yapay Zeka'sı, esin kaynağı olmuştur.Şayet sahaflarda ,2. el kitap satan dükkanlarda bulursanız mutlaka alıp okuyun....



Bahsetmekm istediğim onlarca kitap var;ama yine uzunca bir yazı oldu...

Artık insanların okumadığı, etraftan yalan yanlış bilgilerle fikir sahibi olduğu,bilmedikleri için kolayca korkutulup, kolayca kandırabildiği bu cehalet okyanusunda ne kadar çok okursak,ne kadar çok bilgilenirsek , bu siyah gerikalmışlık örtüsü üzerimizden atabiliriz diye düşünüyorum.

Haftasonunda önerdiğim kitaplardan birini ya da başka bir kitabı okuyarak değerlendirebilirsiniz...

Herkese iyi haftasonları

Hiç yorum yok: