things getting worse before getting better...

24 Nisan 2009 Cuma



Benim için dünyanın en yakışıklı,en hassas,beni benden bile çok seven erkeği.Sanırım kimse hiç kimse, hiçbir şekilde onun yerini alamayacak.Umutsuzluktan çıkış yolunu bulamayacağımı sandığım her anımda elini uzatan kişi...Stresten başaramayacağımı sandığım sınav gecelerimde de, hasta olduğumda da,terk edildiğim de ya da her yeniden ayağa kalktığım anda yanımda olan insan.Beni asla yalnız bırakmayacağını söyleyip ,verdiği sözleri her daim yerine getiren insan...

BABAM,Babişkom...
Biliyorum çok sık söylemiyorum ama bilesin ki :Ben seni çok seviyorum...
Bugün yolcu ederken seni, ağladım arkandan;ama sen görmeyesin diye hızlıca uzaklaştım otobüsün yanından.

Farklı bir aşk baba-kız arasında yaşanan.Sevginin karşılık beklenmeksizin önünüze sunulduğu sonzuz bir aşk...

Hep küçük prensesi olarak hissettiğim, şımarıklığımı ,çemkirikliğimi son haddine vardırabildiğim tek ilişki...Ne olursa olsun hep arkamda,yanımda olduğunu hissettirmeye başaran insan: SENİ ÇOK SEVİYORUM,HERŞEY İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM.

Hiç yorum yok: