3 denizkızı...
Tam 6 yıl önce çekilmiş bir fotoğraf...
Gün batımında denizde yüzmek...Tam güneş batarken denize dalıp bir dilek dilemek...O dakika günün en önemli ve anlamlı saatiydi benim için...Ne çok dilenecek şey vardı ki,ertesi gün yeniden aynı saatte yine denizde olunurdu...Ve daha sonraki gün...Ve bir sonraki...Acaba dilek dilemek ,denize girmek için bahane miydi yoksa dilek dilemek miydi asıl amacımız...Net hatırlamıyorum.Hatta gün batımında dilek dilemek nasıl bir mantıktı ,gerçekten böyle bir şey var mıydı yoksa ben mi uydurmuştum.Eğer ben uydurmuşsam bile o zamanlar,hatta hala bu alışkanlığım sürüyor, benim ,kuzenlerimin ve yakın arkadaşlarım arasında tutulmuş bir gelenekti.Zaten bizim o zamanlar çok genişti hayal gücümüz ...Kum tozu diye bişe icat ettiğimizi hatırlıyorum.Kumu saatlerce güneşin altında elerdik de ellerdik.Ne için yapardık bu işi ...Bu konuda hiçbir mantıklı açıklamam yok.
Peki dileklerim hiç gerçekleşti mi acaba?Sanırım ben hep ütopiktim dilek dilerken...Aslında çok emin değilim gerçekleşip gerçekleşmedikleri konusunda...Belki de gerçekleşiyorlardı ki daha bir bağlandık bu inanca.
Ama her daim neşeli olduğumu hatırlıyorum gün batımlarında...Gün batarken ,tam güneş kaybolup sulara gömülürken(yani elbette denize batmadığını biliyorduk :) ) bir dilek dileyerek dallardık denizin dibine hatta birkaç kez daldır ki arka arkaya dileğimiz daha çabuk olsun diye :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder